Werkdruk: wat zijn volgens jou de knelpunten?

Beste minister,

Gelukkig zie ik dat ik collega's heb die in een goed betoog kunnen weergeven wat er schort aan het onderwijs.
Ik heb er inmiddels de kracht niet meer voor na weer een te lange werkdag.
Meerdere malen heb ik al in enquêtes m'n verhaal gedaan (bij de opmerkingen) wat er verbeterd kan worden, maar daar wordt niets mee gedaan.

Ik sluit me dus aan bij de onderstaande verhalen! Te veel kinderen blijven in t gewone PO. Te veel onnodige administratie. Uitzoeken hoe de administratie te verminderen? Daar hen ik geen tijd voor naast de overuren die ik al werk. U kunt mij wel echter inhuren op m'n vrije dagen om hierover mee te denken!

Met vriendelijke groet,
Annemiek Boonstra
Leerkracht PO, groep 5.

Van: Annemiek Boonstra | 27-01-2016, 18:51

De oplossing? Allereerst dit..als onze collectieve overuren betaald moesten worden dan was onderwijsland nu failliet. Zakelijk gezien is onderwijsland helaas geen gezonde zaak.
Mijn man zegt: jullie werken met mensen, die kun je niet even teruggooien in de kookketel en opnieuw afvullen. Dat is zo waar. Je werkt met mensen en dat doe ik nog steeds met plezier.
Maar mag het a.u.b wat menselijker? We differentiëren ons suf in het onderwijs, naar boven en beneden. Maar voor ons leerkrachten is er blijkbaar geen differentiatie mogelijk. We moeten allemaal aan een bureaucratische norm voldoen. En dat is scheef. Want die norm is een onmenselijke maat. Bedacht en geschreven door mensen die helaas de praktijk niet (of niet meer) kennen.

Maak onderwijs weer werkbaar in plaats van meetbaar voldoende, matig of zwak.
Stop het geld niet in dure besturen en organisaties maar gooi het loon omhoog zodat we ook het gevoel krijgen dat we gewaardeerd worden. Je wil niet dat wij gaan staken Sander..want dan ligt heel Nederland op zijn gat.
Als je echt iets voor mij wil doen, laat mij dan doen waar ik goed in ben. Kinderen lesgeven. Toerusten voor de toekomst als zelfstandig functionerend mens in de maatschappij.

Als ik administrateur had willen worden dan had ik wel een opleiding bij Schoevers gedaan.

Van: Puntsgewijs | 27-01-2016, 18:10

• Gauw even een collega een hart onder de riem steken die het niet meer ziet zitten.
• Stofzuigen, want het poetsbedrijf mag alleen bijtippen. (de halvegare die dat heeft verzonnen zou gewoon dit werk eens moeten doen)
• Kerst, Sinterklaas, carnaval Pasen. De klas versieren en weer opruimen en dan ook even de klas ontdoen van stof want daar ben je zelf voor verantwoordelijk.
• En ik moet me ook nog zelf ontwikkelen van iemand (jij Sander??) en dus moet ik een POP en een PAP en gesprekken en cursussen..natuurlijk op mijn vrije dagen. En geen compensatieuren want dat kan niet.
• En dan neem ik het nakijkwerk maar mee naar huis, de toetsen en het normale werk, Thuis (moeder van een groot gezin) kan ik dan eindelijk na het eten koken , opruimen en afwassen en de was aan de slag. Maar niet te lang want morgenvroeg gaat weer mijn wekker …omdat ik toch 3 kwartier voor aanvang van de school er wil zijn. Nog even kopiëren, klaarleggen, doorlezen van mails. Want daar heb ik geen tijd voor gehad de dag ervoor.
• Ik heb het niet eens gehad over personeelsmiddagen op de woensdagmiddag..educatief dat staat buiten kijf..maar wat had ik allemaal voor school kunnen doen in die tijd.

Van: Puntsgewijs | 27-01-2016, 18:09

• Een handelingsplan evalueren want er zit een gesprek aan te komen. Met ouders en AB-er en kost heel veel tijd en geld. En weer administratie. En leeswerk en verantwoordingen schrijven en extra materiaal zoeken en maken. Want iedereen moet passend onderwijs krijgen.
• De groepsplannen moeten weer geëvalueerd worden en alles moet dan ook weer (kort of lang) beschreven worden. En het nieuwe groepsplan opzetten. En als je geluk hebt dat het onder schooltijd kan dan moet je de vervanger nog even snel de zorgmap laten zien en vertellen welk kind wat nodig heeft. Oja.. die map moet ook nog worden bijgewerkt want de toetsen zijn geweest en dan moeten de datamuren weer worden gemaakt (gelukkig doet de IB-er dat) en die moeten klaar liggen voor als de inspectie komt. En als het niet onder schooltijd kan, dan dus na schooltijd ten koste van je voorbereidingen.
• De sociaal emotionele kant van de kinderen mag niet vergeten worden. Kijken of er geen rode vlaggen in mijn klas zitten (Zeker 6) en daar moet dan weer een ander groepsplan op worden gezet.
• En oudergesprekken, buiten de oudergesprekken voor de rapporten om. Die komen ook nog (veel) voor.
• En de 26 dod’s voor het VO moeten ook voor maart klaar. Digitale overdrachtsdossiers die niemand leest en waar niets mee gedaan wordt. Waar je dan achter komt bij een warme overdracht. Weer een woensdagmiddag naar de gallemiezen.

• Stofzuigen, want het poetsbedrijf mag alleen bijtippen.

Van: Puntsgewijs | 27-01-2016, 18:09

Waar zal ik eens beginnen:
Administratie voor leerlingen met een zorgbehoefte gaat van kwaad tot erger. We moeten ons verantwoorden naar iedereen toe en ons zelfs vrijwaren. En plannen maken zodat we kunnen bewijzen dat we het “goed” doen. En helaas doen we het niet voor ieder kind goed. Plusklassen, en zorg op zorg op zorg voor de zwakkere leerlingen. Maar hoe gaat het met de “gewone” kinderen. Die hebben ons ook nodig. Dat extra gesprekje, die aai over de bol. En tijd…vooral tijd dat komen we chronisch tekort. Voor lesvoorbereidingen, voor gouden momenten…waar je zo graag gebruik van wil maken..maar dat kan niet want rekenen, taal, spelling zijn oooo zooo belangrijk.
Ouders van zorgleerlingen, alle begrip hoor ben er zelf ook een, gaan eisen stellen. Hun kind is het allerbelangrijkste. En dat klopt ook nog. Maar ik heb er niet een, niet twee, maar 6 of soms meer in de groep, die extra begeleiding nodig hebben. Met handelingsplan, natuurlijk, want stel nou toch dat ik spontaan iets zou doen ipv het beredeneerde aanbod. Daarnaast heb ik een explosie van dyslecten opgemerkt. Die ook allemaal extra begeleiding nodig hebben in de groep. En oja, de leerlingen met gedragsproblematieken die mijn hand nodig hebben om tot rust te komen, een gesprek over thuis nodig hebben om begrepen te worden, een knuffel (oo maar dat mag niet meer). En dan de kinderen die het “gewoon” goed doen, dat hele bijzondere kinderen (het zijn er naar mijn mening steeds minder). Maar die ook tranen hebben, en willen vertellen over hoe het met hen gaat. Maar dat kan niet. Want na school moet ik:

Van: Puntsgewijs | 27-01-2016, 18:07

Geef de leerkracht het vertrouwen. We hebben er immers voor gestudeerd en hebben het vak gekozen omdat we het beste met de kinderen voor hebben.

Van: Joyce Visser | 27-01-2016, 17:50

Te grote klassen en combinatieklassen met daarin teveel zorgleerlingen. Aangepasten normeringen Cito (altijd naar boven), uitval daarin, dus groepsplannen en handelingsplannen schrijven. Onderwijs op maat. Meer 'vakken' in dezelfde onderwijstijd. Oudergesprekken, vergaderingen, nakijkwerk en administratieve rompslomp na schooltijd.
Leerlingen zijn gebaat bij leuke en sprankelende lessen... Zeg mij maar wanneer we die kunnen gaan maken! Misschien 's nachts als we toch al wakker liggen omdat onze leerlingen ons aan het hart gaan en we ons tekort voelen schieten omdat we ze niet kunnen bieden wat ze nodig hebben ??

Van: A | 27-01-2016, 17:21

In 2012 ben ik afgestudeerd aan de Pabo. Met veel enthousiasme ben ik gaan invallen en kreeg ik uiteindelijk mijn eigen groep. Ik werk nog steeds met veel enthousiasme en vind het geweldig leerlingen te zien groeien en genieten. Maar toch merk ik dat dit enthousiasme minder wordt. Niet door de leerlingen maar door alles erom heen. We moeten aan eisen voldoen die iedere keer aangescherpt worden. Hierdoor zit mijn lesrooster bomvol en heb ik nauwelijks tijd om individuele gesprekken of groepsgesprekken te voeren. Zodra de leerlingen naar huis zijn, begint het administratieve werk. Nakijken van toetsen, invoeren van deze resultaten en Cito toetsen. Hier een analyse van maken en groepsplannen en handelingsplannen bijwerken. Daarnaast komen er vanuit externe instanties steeds meer vragenlijsten en gesprekken die ook ingevuld en gevoerd moeten worden. Een werkdag duurt tot 5 uur maar door alle administratie na schooltijd zijn de meeste leerkrachten pas na 6uur weg. En het voorbereiden van lessen? Dat doen we dan wel thuis. Het weekend en vakantie zou de tijd van rust moeten zijn maar vaak ben je dan ook nog aan het werk. Gelukkig geven de leerlingen mij erg veel enthousiasme en heb ik nog steeds het mooiste beroep ter wereld! Door iets te doen aan de druk van de inspectie en het administratieve werk zullen leerkrachten meer rust krijgen en meer tijd aan het welbevinden van de kinderen kunnen besteden, daar doen we het voor!

Van: Renée Loeffen | 27-01-2016, 15:37

17 jaar basisonderwijs, alle groepen les gegeven, heel veel kinderen en ouders gezien. En nu ben ik moe, doodmoe! Alle extra's altijd vol goede moed aangepakt. Ik ben m'n eigen PA, mijn eigen telefoniste, receptioniste, secretaresse etc. Nu met het komen van Passend Onderwijs en idiote combigroepen en het gaan van alle extra ondersteuning, daarbij opgeteld de steeds grotere monden van de leerlingen én hun ouders zie ik het even niet meer zitten. Ik zou zo graag gewoon weer les willen kunnen geven! Zoals gezegd, ik ben MOE!! Als er niet heel snel een kentering komt kan ik niet anders dan uit het onderwijs stappen. Met pijn in m'n hart, dat dan weer wel....

Van: Debbie | 27-01-2016, 15:36

Beste Sander,
Het zou zo goed zijn als je als leerkracht toe zou komen aan onderwijs geven. Ik heb gelezen dat u al een dag heeft meegelopen met een leerkracht en zich heeft verbaasd over alle administratie daar hoef ik dus niets meer aan toe te voegen.
Er zijn geen conciërges meer op de meeste (alle) basisscholen wat betekent dat we als leerkracht ook bezig zijn met het onderhouden van het gebouw. Lampen vervangen, alarm instellen. Daarnaast wordt ook nog verwacht dat we ons klaslokaal en de rest van de school met regelmaat schoonmaken en aanwezig zijn op klus(zater)dagen. Oftewel er is te veel te doen wat inhoudelijk weinig met het lesgeven te maken heeft. Ik zou zo graag mijn leerlingen lesgeven en ze de hulp bieden die ze nodig hebben, het zou de kwaliteit van het onderwijs ten goede komen!

Van: Ilona Bakker | 27-01-2016, 15:19

dagen van 10 uur-ik werk eigenlijk 4 dagen, maar maak daar maar 5,5 van
les voorbereiden is geschiedenis - helaas

23 leerlingen per leerkracht - kunt u dat eens beter uitleggen?
**tellen de directeur / IB en andere mensen zonder groep mee in die berekening?
**En tellen de gewichten van de allochtone kinderen daar in mee?
**Tellen de leerlingen met een indicatie extra?

ik heb een groep van 25 (alleen allochtone leerlingen) met zeker 16 kinderen met 'een gewicht' hoe kan dat dan? en tellen de leerlingen die via passend onderwijs instromen ook extra? Of ...? Hoe zit dat precies?

graag veel beter uitleggen, vooral ook aan besturen en directies, maar ook in de media !!

Van: PO leerkracht | 27-01-2016, 14:35

Heb vertrouwen in de leerkracht en stop met elke school langs dezelfde meetlat leggen. Resultaten zijn minder maakbaar dan u denkt. Leerkrachten werken aan de totale ontwikkeling van het kind en hebben ruimte nodig. Daarnaast zouden we heel concreet geholpen zijn met de hulp van 1 onderwijsassistente per 2 klassen. Dit creëert extra banen, vermindert de werkdruk en verhoogt de kwaliteit.

Van: juf | 27-01-2016, 13:54

De POP die we elk jaar moeten invullen . Deze kan volgens mij zeker weg.

Van: M Kersten | 27-01-2016, 12:37

kijk rustig op mijn blogje https://mbonzinnig.wordpress.com rond, het perspectief van een zij instromer ,maar om de kern van de zaak te noemen hier alvast een paar suggesties:

Ik ken mijn vak, ik weet hoe ik les moet en wil geven. Zorg dat ik dat kan doen. De plakband en nietjes vergaderingen heb ik bij ons al stop gezet, maar dat kwaliteits gedoe, inspectie raportjes en de registratie neurose slurpen tijd op.

Docenten schaal 8 of hoger staan administratieve zaken te doen die ook door mensen met een schaal 5 of 6 gedaan kunnen worden. Sander, jij hebt toch ook een secretaresse? Als wij met 5-6 docenten er een kunnen delen, scheelt dat zoveel tijd.

Toen ik lang geleden mijn bedrijf begon kreeg ik het advies 'do yourself what you do best, buy the rest' en dat werkt goed. Tegenwoordig hoor ik heel vaak 'dat is de taak van een docent' en dat is lariekoek.

Tenslotte, blijkbaar moet ik op papier aantonen dat ik mijn lessen differentieer voor studenten met ADHD, ADD, PDDNOS, dyslectie, dyscalculie, OPD en nog wat afkortingen die ik zo hard mogelijk negeer. Dat doe ik dus niet. Op papier niet . Ik heb wel wat beters te doen.

Van: MBONZINNIG | 27-01-2016, 11:57

Beste mijnheer Dekker,
Onderwijs is een prachtig vak, want werken met kinderen is geweldig!
Na ruim 30 jaar vind ik dat ik recht van spreken heb.
Helaas is het eerste deel van de stelling steeds minder van toepassing omdat het tweede deel steeds meer onder druk komt te staan.
Gaat het nog om kinderen in het onderwijs? Ja, natuurlijk, vindt men... Maar wat is de praktijk?
We worden aangesproken als professionals maar moeten elke beslissing in dossiers verantwoorden.
We zijn generalisten, maar moeten elk probleem als een specialist kunnen behandelen.
We zijn de vakmensen, maar het Cito regeert.
Kinderen moeten veilig zijn, maar de angstcultuur voor afrekening op resultaten overheerst onder leerkrachten.
Wij krijgen een 40-urige werkweek, maar er verandert natuurlijk niets, want de praktijk blijft hetzelfde.
Dijsselbloem zei dat er rust in de scholen terug moet keren en u, mijnheer Dekker, laat het ene na het andere proefballonnetje op.
Een uur heeft nog steeds 60 minuten, maar de er komt alleen maar bij en er gaat nooit iets af.
U spreekt stoere taal over 'leerkrachten die geen administratie moeten doen die niet zinvol is' en laat leerkrachten dan vervolgens in de kou staan door niet concreet te maken wat u bedoelt.
Passend onderwijs is prachtig, maar bij ons op school zijn we (leerkrachten én kinderen) er bijna onderdoor gegaan aan een leerling die (achteraf) de diagnose ODD/CD kreeg.
Ik mag nog een jaar of 10-15, ik hoop dat ik het vol houd.......
Als meer dan de helft van de mensen in een sector een te hoge werkdruk ervaart, gaat er dan iets niet heel erg fout? Wordt het dan geen tijd voor echte actie?
Nou mijnheer Dekker, laat uw daadkracht zien en doe er iets aan (graag in samenspraak met het veld en niet met mensen achter een bureau).

Van: Paul S. | 27-01-2016, 09:15

Wij hebben vandaag een inspectiebezoek gehad. 2 inspecteurs hebben een dag onze administratie bekeken. Vervolgens zijn ze 's ochtends de groepen in gegaan en hebben ze met ouders, kinderen en leerkrachten gepraat. Daarna zijn ze in gesprek gegaan met de directie en de IB-er, over plannen, analyses, notities, protocollen en schoolverslagen. Bij het feedbackgesprek kregen we te horen dat onze documenten in orde waren, dat de analyses beter kunnen en dat de resultaten er goed uit zien.
Ik miste het kind in dit gesprek...
Uit bovenstaande blijkt dat inspecteurs anderhalve dag bezig zijn geweest met onze administratie, dat wat volgens de leerkracht toch echt het minst belangrijkste is in het onderwijs.
Ik zou willen voorstellen dat de inspectie al die administratie loslaat en kijkt naar de school en de kinderen:
Ga inderdaad de klassen in; kijk naar de leerkrachten, hoe gaan zijn om met kinderen, wil je bij deze leerkracht in de klas zitten? Daarbij voeg je het gesprek met leerkrachten, het tevredenheidsonderzoek onder leerkrachten en alles bij elkaar krijg je een heel goed beeld van de school.
Laat de inspectie kijken naar de tevredenheidsonderzoeken en de sociale veiligheidsvragenlijsten onder leerlingen. Vervolgens ga je in gesprek met de leerlingen en dan heb je een heel goed beeld hoe leerlingen in de school staan.
Voor ouders geldt hetzelfde, zijn ze trots op de school? wat zijn verbeterpunten? een tevredenheidsonderzoek, ouderbetrokkenheid met de school en het gesprek met ouders geeft je een heel goed beeld van de school vanuit het oogpunt van ouders.
En dan de resultaten, zijn die naar wens en in ontwikkeling?
Daar waar blijkt dat het niet klopt kan de school samen met de inspectie kijken naar verbeterpunten, hoe kunnen ze de school helpen?
Wat ga je dan nog wel administreren?
De zorgleerlingen, die kinderen die buiten de reguliere methode vallen en extra hulp nodig hebben. Maar niet te extreem, het gaat immers om de leerling, niet om zijn plannen

Van: Cristel Prins | 26-01-2016, 23:13

Onderwijs is gebaseerd op wantrouwen. Daardoor onnodig veel administratie. Passend onderwijs; waar is het geld gebleven? Te grote groepen, teveel aan activiteiten; er komt steeds meer bij. Geen tijd om lessen voor te bereiden.

Van: Caroleen Meerman | 26-01-2016, 22:23

Knelpunten in het onderwijs? Na 36 jaar voor de klas en bezig aan mijn tweede (!) burn out heb ik er wel een paar in de aanbieding. Oplossingen ook, trouwens.

Ik werk in het SBO. De problematiek wordt steeds heftiger, de mogelijkheden aan hulp/begeleiding steeds minder. Een klas met 18 leerlingen met ten minste 18 verschillende aanpakken, zonder klasse-assistent, is geen pretje. Vooral niet als het gedragsproblemen zijn.

Iemand, ergens, heeft bedacht dat alle informatie over de leerlingen tot 2 cijfers achter de komma voortdurend vastgelegd moet worden. In het leerlingvolgsysteem, in groepsplannen en handelingsplannen, verslagen en rapporten. Ik heb geleerd les te geven, lessen te ontwerpen, kinderen te begeleiden. Niet om administratie bij te houden en alles dood te analyseren. Het kost te veel tijd en energie om dat goed te doen, ten koste van lesvoorbereidingen en het ontwikkelen van lessen.

Voorstel: begin weer eens met de leerkracht te vertrouwen. Stop met bang zijn voor kritische ouders. Stop met al dat overdreven "verantwoorden" en geef de leerkracht de ruimte te doen waar hij goed in is en waarvoor hij ten diepste dit mooie vak gekozen heeft. En faciliteer de school om een extra IB-er aan te nemen voor de noodzakelijke plannen, analyses en gesprekken daarover met de ouders.
En zorg voor extra handen in de klas waar nodig.

Ja, dat gaat wat meer geld kosten, Sander, maar dat doet mijn ziektevervanging ook.

Van: Riete | 26-01-2016, 22:06

Voor mij zou het al fijn zijn als er iemand de toetsen zou nakijken, beoordelen, analyseren en registreren. Hierbij denk ik aan een administratieve hulp of onderwijsassistent, die dit soort taken op zich neemt. Belangrijk is dat degene wel weet waar er behalve of het goed of fout is, ook nog opgelet moet worden. Ik denk bijv. aan het spiegelen van de getallen, links/ rechtsorientatie. Mijn ideaalplaatje is een leerkracht met 1 onderwijsassistent per 2 groepen.

Daarnaast hoop ik dat het jonge kind ook meer mag spelen. Spelend leren i.p.v. lerend spelen. Eerst werken aan de sociaal-emotionele kant. De rest komt daarna en gaat gemakkelijker als het kind goed in balans is. Toetsen vanaf januari groep 2.

Van: Gitte | 26-01-2016, 19:48

Overloos papierwinkel , machtige directeuren, kogelvrij verklaart, machteloos tegen gedragspro-blemen , elke dag wel uitgescholden Door leerlingen, bedreigd Door ouders,verdeel en heers politiek van directie en bestuur, discriminatie

Van: R | 26-01-2016, 19:26