Werkdruk: wat zijn volgens jou de knelpunten?

Als leerkracht in het basisonderwijs kan de werkdruk hoog zijn. Je kan veel tijd en energie kwijt zijn met de administratie, het invullen van formulieren en het bijhouden van lijstjes. Terwijl je eigenlijk bezig wilt zijn met de ontwikkeling van de kinderen in je klas. Het televisieprogramma De Monitor (KRO-NCRV) startte een onderzoek.

Kijk de uitzending van De Monitor terug

In de uitzending van 10 januari vertelden leraren over hun ervaringen met de administratiedruk. De uitzending van De Monitor over werkdruk in het basisonderwijs heeft veel losgemaakt bij leraren. Leraren herkennen zich in de verhalen over energievretende administratieve taken.

Staatssecretaris Dekker herkent die verhalen ook:  “Ik heb wel eens samen met leraren al hun lessenadministratie doorgenomen. Map voor map. Wat moeten ze vastleggen en van wie? En dat is een hele kluif. Je bent geen leraar geworden om de hele dag lijstjes en formulieren in te vullen. Als leraar wil je voornamelijk bezig zijn met de ontwikkeling van de kinderen in je klas. Ik sta nog steeds achter mijn uitspraak in de uitzending: Wees kritisch in wat je doet, leg alleen die zaken vast waar het onderwijs beter van wordt en vergeet de rest. Je hebt vaak veel meer ruimte dan je denkt.”

Klik hier om de uitzending van De Monitor terug te kijken.

Jouw knelpunten

Eind januari riep staatssecretaris Sander Dekker leraren in het basisonderwijs via Facebook en deze website op om zich bij hem te melden met concrete voorbeelden van administratieve werkdruk. Dit leverde ruim 200 reacties op, waarvoor veel dank! 

Oplossingen vinden

We gaan de reacties bundelen en maken een top 10 van meest genoemde voorbeelden. Tien docenten worden vervolgens uitgenodigd om samen met de staatssecretaris en de inspectie deel te nemen aan een interactieve werksessie rondom werkdruk. 

Discussieer mee

Je kunt nog steeds meedoen aan de discussie door hieronder een reactie plaatsen. Nieuwe reacties worden echter niet meer meegenomen voor de interactieve werksessie. NB: het kan even duren voordat je reactie zichtbaar wordt, omdat deze eerst worden nagelezen. Alleen ongepaste reacties worden niet geplaatst.

Contact

Met algemene vragen over wet- en regelgeving in het onderwijs kun je terecht bij de Rijksoverheid, via het contactformulier op rijksoverheid.nl of via het (gratis) telefoonnummer 1400. Heb je vragen over het onderwijstoezicht, dan kun je mailen met het Loket Onderwijsinspectie, of bellen via tel. 088-669 60 60, Loket Onderwijsinspectie. Dat kan ook voor signalen of klachten rond scholen.

Reactie toevoegen

U kunt hier een reactie plaatsen. Ongepaste reacties worden niet geplaatst. Uw reactie mag maximaal 2000 karakters tellen.

* verplichte velden

Uw reactie mag maximaal 2000 karakters lang zijn.

Reacties

  • Dag meneer Dekker,
    Wat een prachtig vak hebben wij! Ik geniet van het werken in en met de groep. Ik vind zelf het maken van een.groepsplan verhelderend, maar véél werk.
    Na het maken van.mijn groepsplan kom ik vaak niet aan de uitvoering toe. Ik heb een gevulde klas met wat kinderen met gedragsproblemen. Graag zou ik extra handen in de groep hebben. Na schooltijd gaat mijn tijd op aan nakijken, overleg met ouders, bijscholing . Ik denk allemaal van belang voor goed onderwijs.
    Het taak beleid bevat 40 % groepstaken. (Voorbereiding, nakijken, vergaderingen) En de rest (60%)moet besteed worden aan schooltaken : avond vierdaagse, kerst, sportdag Sint etc) .
    Die 40% groepstaak ophogen naar 70%. En op elke school iemand in dienst voor de buitenschoolse taken. Een extra formatie plek. Rust om bezig te zijn met onderwijs.
    Verder overdag de uren werken en alle uren s avonds uitbetalen. Ik zit voor mijn werk 25 avonden op school per jaar. Náást mijn gewone uren! Onbetaald.
    Leerkrachten moeten zich ook weer bewust worden dat ze professioneel zijn.
    Goede leiding gevende
    Doe graag een kop koffie met meneer Dekker om door te praten.
    Vriendelijke groet Petra Iedema

    Van: Petra Iedema | 31-01-2016, 17:26

  • Ik zou het fijn vinden als iedereen in het onderwijs zich eens aan de nieuwe CAO zou gaan houden. Dus 8 uur per dag werken en dan stoppen. Werk niet af dan gaan we de volgende dag weer verder. 8 uur. Het compenseren is een farce, het komt er toch niet van.
    Overlegmodel in de prullenbak. Geen stagiaires inzetten om lessen over te nemen als we kindgesprekken moeten voeren. Als we het zo belangrijk vinden dan vragen we een invaller. Er zijn zoveel jongelui die aan de bak willen komen. Laten we die een kans geven. Geen niet-onderwijsbevoegden voor de klas. We gaan immers voor kwaliteit.
    Gaat dit allemaal niet lukken dan laten we alles maar eens mooi in de soep lopen en dan gaat er wellicht een lampje branden in Den Haag.
    EERDER ECHT NIET! Als we alles maar zelf blijven oplossen dan lachen ze ons uit. Zie je wel, zeggen ze dan, het wordt vanzelf opgelost.
    Samen zijn we sterk, niet alleen !

    Van: G.Simons Venlo | 29-01-2016, 19:56

  • Ik zou het graag van de andere kant bekijken. I.p.v. lange lijstje in te vullen met wat werkdruk veroorzaakt. Voor wie noteren we dingen? Voor de (kritische?) ouder, voor de inspectie, voor het bestuur, voor de directeur, voor jezelf of voor het kind? Soms denk ik wel dat we alles moeten administreren voor het 'geval dat'. Voor het geval dat er een kritische ouder verhaal komt halen, voor het geval de inspectie langs komt, voor het geval het bestuur wil weten hoe we presteren. Voor die ene kritische ouder is het misschien inderdaad wel fijn als er íets genoteerd staat in bijvoorbeeld het onhandige parnassys, maar voor al die anderen? Waar zijn we bang voor? Dat we op ons donder krijgen van de inspectie omdat onze administratie niet in orde is? Ons onderwijs wordt toch echt niet beter als we alles van de kinderen opschrijven? Laten we in het onderwijs eerst eens zelf nadenken waarom we dingen doen, voordat we ze doen. Laten we er nou toch eens voor zorgen dat onze kinderen goede lessen krijgen, laat die administratie nou 'ns één week zitten, stop je tijd in leuke materialen verzamelen voor een inspirerende les. Ik hoop van harte dat het lesgeven weer plezier geeft en de kinderen véél leren.

    Van: Hester Monster | 29-01-2016, 13:36

  • In 2000 op 40-jarige leeftijd vol passie in onderwijs gestart. Voor de klas, daarna RT en dyslexiespecialusatie. 2016: ik ben overal wegbezuinigd, kan fysiek niet meer voor de klas: wel voor de kinderen maar niet vanwege de vele vele uren daarnaast. 2016: ik kan en wil nog veel heb kennis genoeg. In iedere klas een fulltime onderwijsadviseur, vergaderen beperken, kleinere klassen en ik kan weer werken!!

    Van: José van der Kooij | 29-01-2016, 11:07

  • Enthousiast ben ik 8 jaar geleden begonnen met werken direct na de IPABO te hebben afgerond. Les geven aan kinderen is mijn passie. Je ziet ze ontwikkelingen, knelpunten overwinnen. Helaas is er bijna geen tijd om je les voor te bereiden of eens goed te gaan zitten om na te denken over een kind. Er zijn bouwvergaderingen, teamvergaderingen, werkgroepvergaderingen, studiedagen/middagen, zorgvergaderingen, commissies, groepsplannen, Scol, dyslexieprotocollen, CITO enz. Tuurlijk moet er wat op papier en dingen geregeld worden maar er moet een andere manier zijn. Helemaal als je op een kleine school werkt (225ll) moet je veel doen.

    Van: Stefanie | 28-01-2016, 18:04

  • Sinds 5 jaar werk ik in het speciaal onderwijs. Een prachtig vak, met een kwetsbare doelgroep. Buiten de lesgebonden uren, komt er veel extra bij. Een belangrijke taak is de samenwerking met ouders en andere hulpverleners. Op het moment dat een kind lekker in zijn vel zit, komt hij pas tot ontwikkeling! De gesprekken gebeuren naast de vergaderingen, cursussen en andere administratieve taken. Mijn knelpunt zit in de minimale tijd die ik overhoud om de lessen didactisch goed voor te kunnen bereiden. Dit gebeurt nu in de avonduren. Afgelopen schooljaar ben ik in Denemarken geweest om de manier van lesgeven daar te bekijken. Zij vielen van hun stoel, toen ik aangaf hoeveel uren wij per week aandacht besteden aan rekenen, taal, lezen enzovoorts. Zij gaan ongeveer even lang naar school en per dag staan er 3 basisvakken centraal. De overige minuten worden besteed aan creativiteit en beweging. Zij geven aan dat kinderen zich veel beter kunnen concentreren als er maar 3 vakken per dag wordt gegeven. De leerkracht kan daarnaast de focus leggen op 3 vakken per dag, in plaats van 8/9 vakken die bij ons centraal staan. De leerkracht heeft meer tijd om materialen te verzamelen en uit te pakken met uitdagende opdrachten. Zij zijn er van overtuigd dat de hoeveelheid tijd niet voor hoge scores zorgt, maar dat focus (vanuit leerling én leerkracht) zorgt voor optimale ontwikkeling.

    Kunnen wij hier als Nederland van leren?

    Van: Ellen | 28-01-2016, 14:10

  • Stop met de behoefte om alles meetbaar te willen maken. Zorg dat kinderen veel leren en zich goed ontwikkelen als mens. Het beste wat je kunt doen is ervoor te zorgen dat je de intrinsieke motivatie de ruimte geeft en dromen laat uitkomen. Ik moet vanaf klas 1 alle dromen kapot maken vanwege allerlei landelijke eisen. Wees ervan overtuigd dat leerlingen echt dingen willen leren over zichzelf, de maatschappij en hun toekomst. Heb vertrouwen in kinderen en docenten. Stop het georganiseerde wantrouwen!

    Van: Martin Knol (MBO docent) | 28-01-2016, 12:37

  • Groepsplannen; voor veel leerkrachten een zwaar administratief 'vehikel'. Dat kan anders! Als OC&W nou eens meedenkt met ons!
    Ik nodig Sander Dekker en Arnold Jonk hierbij uit om deel te nemen aan ons initiatief.
    We vragen GEEN geld van OC&W, alleen samenwerking! We willen dit letterlijk samen doen, vanuit het veld georganiseerd!
    Doe mee aan Operatie "Weg met de groepsplannen"
    https://www.facebook.com/gepersonaliseerdleren/

    Van: Jeroen Schutz | 28-01-2016, 12:20

  • oh, deze vergeet ik nog:
    stop met die bodemloze, geldverslindende putten die ook wel ROC's genoemd worden. Geld komt niet terrecht waar het moet komen. Dat idee van kleinere, financieel onafhankelijke opleidingen is misschien niet zo dom. Een gemiddeld ROC telt te veel managers, regelaars en controleurs. Daar draait het om geld, niet om studenten

    Van: MBONZINNIG | 28-01-2016, 11:10

  • Het grootste probleem is volgens mij in het PO het passend onderwijs. Dit is door de strot geduwd, zonder naar de werkvloer te luisteren. Uiteraard kan bijscholing van leerkrachten helpen om ook de kinderen in de klas te bedienen met specifieke hulpvragen. Maar wat doe je als leerkracht wanneer je in je groep van 30 leerlingen 8 kinderen hebt met specifieke hulpvragen van leerlingen die herhaalde en vaak individuele instructie nodig hebben? En dan niet op 1 vak maar op meerdere vakken. Wat gebeurt er met die andere 22 leerlingen. Worden de slimme kinderen dan niet vaak maar uit noodzaak "zelfstandig" aan de slag gezet (lees: zoek het zelf even uit jongens, ik ben even bezig) En wat gebeurt er met die leerlingen die in die middenmoot meevaren?? De stille, rustige of vergeten kinderen? Heel Nederland hangt vol met affiches van vergeten kinderen, ik denk dat er in het onderwijs een hele grote groep vergeten kinderen zit, vergeten in het onderwijs omdat de juf of meester simpelweg geen tijd voor ze heeft!!! En dat is dus niet zijn of haar schuld, want je kunt niet anders. Ik werk zelf al bijna 30 jaar in het speciaal Onderwijs en zie de leerlingen binnenkomen die totaal vast zijn gelopen in het PO. Volledig murw geslagen of zelfs zwaar beschadigd. Ze worden niet begrepen, gehoord en ouders voelen zich machteloos wanneer de leerkracht (lees:het bestuur/directie) zegt dat we eerst nog even een handelingsplan willen/moeten uitproberen voordat het dossier rond is en er een overplaatsing naar SO kan plaatsvinden. Ja het passend onderwijs, wat een prachtige gedachte maar wat een dramatische realiteit!!!!!!! Ik stop hier, maar er kan echter nog meer gezegd worden over te veel registratie, te veel toetsen, te veel leerlingen in de groepen (OOKIN HET SO) te veel geld naar de verkeerde plaatsen (kantoorruimtes, enz.) te veel, te veel, te veel, maar te weinig aandacht over waar het echt om draait in het onderwijs ...HET KIND!!!

    Juf Marita
    Leerkracht Cluster 2 SO
    Groep 2

    Van: Juf Marita | 28-01-2016, 10:46

  • Bestuur aan banden leggen. Die hebben vaak heel prestigieuze projecten. En dan zijn er ook een heleboel directeuren die daar slaafs achteraan lopen.
    En wat zijn de acties: met Sander Dekker in gesprek gaan! Jammer voor al die leerkrachten die thuis komen te zitten in de toekomst, want dit gaat maar door. Politiek en besturen hebben onze borden volgegooid met maatschappelijke problemen en lijken hier niet mee te stoppen.

    Leerkrachten zijn loyaal aan hun vak, is een veel gehoord argument voor de acceptatie van de werkdruk. Ik vind dit een incorrecte weergave van de werkelijkheid: lesgeven doen we met hart en ziel, maar uiteindelijk hebben wij ook rekeningen te betalen aan het einde van de maand. Er is maar een enkeling die de strijd durft aan te gaan met directie/bestuur. Zij verliezen het altijd nemen ontslag of worden ontslagen.

    Ik ben een mondige leerkracht die uit diezelfde angst haar naam niet DURFT te publiceren vanwege dossiervorming.

    Van: Anoniem | 28-01-2016, 00:31

  • Ik heb een combinatieklas 3-4 met 29 kinderen. Ik doe (samen met mij duo-collega) erg mijn best om alle kinderen de aandacht te geven die ze verdienen, maar ik heb het gevoel altijd te kort te schieten. Als ik een dag de letters extra heb geoefend met de taalzwakke kinderen van groep 3, heb ik geen tijd gehad voor de dyslectische kinderen in groep 4.

    Wanneer ik (op zondagavond) extra opdrachten heb gezocht en gemaakt om de tafelsommen voor de zwakke rekenaars van groep 4 inzichtelijk te maken, heb ik onvoldoende tijd om de lessen voor groep 3 voor te bereiden.

    Wanneer ik die ene leerling even apart neem voor een gesprekje, blijft er weinog tijd over voor de instructie aan de rest van de groep.

    Wat mij zou helpen?
    Meer handen in de klas en kleinere groepen! Zoals als eerder is geopperd; een onderwijsassistent die toetsen kan nakijken en analyseren en die daarnaast tijd heeft om preteaching / verlengde instructies / plusgroepjes te begeleiden (of juust om 'de groep' te leiden zodat ik als leerkracht de verschillende niveaugroepjes kan helpen of kindgesprekken kan voeren).

    Natuurlijk is meer salaris altijd gewenst, maar veel liever nog: geld voor personeel!!

    Van: Naomi Baselmans | 27-01-2016, 23:25

  • Het voorbereiden van leerlingen op een zinloze rekentoets (want enorme overlap met wiskunde) die niet meetelt is voor zowel leerlingen als docenten werkdrukverhogend. Docenten worden meestal niet gefaciliteerd om de lessen voor de rekentoets te geven. Voor leerlingen gaat dit natuurlijk ten koste van andere vakken.

    Verder moeten voor het afnemen van de rekentoets veel zaken geregeld worden op het gebied van ICT: dat kost tijd zonder dat daar uren tegenover staan.

    Van: han baumer | 27-01-2016, 23:13

  • Zorg dat administratief medewerkers en conciërges weer terug de school in komen! Ik sta een deel van mijn werkdag te 'verdoen' met taken die een ander ook prima kan doen. Het is toch van de gekke dat de directeur de containers aan de weg moet zetten, handdoekenrollen moet vervangen enz enz. Best duurbetaald ook.
    Zorg voor extra handen in de klas, zodat Passend Onderwijs ook idd zo kan zijn zoals het bedoeld is: de meeste kinderen thuisnabij op school met de ondersteuning die ze nodig hebben.
    Zorg dat de eisen die aan OPP's gesteld worden minder hoog liggen. Als je veel leerlingen met een OPP in de klas hebt ben je meer aan het schrijven dan deze leerlingen daadwerkelijk te ondersteunen.
    Minder toetsen graag. We zijn allemaal hoogopgeleide professionals die ook zonder toetsen zien wat een kind nodig heeft.

    Van: Een leerkracht die ook tuinman, copyshopmedewerker, schoonmaakster, verpleegkundige, klusjesvrouw, kunstenaar, secretaresse enz is | 27-01-2016, 22:16

  • Het extra geld van de overheid is volgens mij niet goed besteed. Geen een leerkracht die ik ken, klaagt over een te laag loon. Wel is er onvrede over de extra hulp die nodig is in de klas, maar waarop juist wordt bezuinigd! Geen geld voor assistenten en geen geld voor een plek in speciaal onderwijs, ondanks dat sommige leerlingen daar veel beter tot hun recht zouden komen. Daarnaast is het gedrag van leerlingen en ouders soms ook een zorg. Dit is denk ik een maatschappelijk
    probleem. Al dat soort problemen komen ook op het bord van de leerkracht. In de klas dan wel na schooltijd.

    Van: Danielle | 27-01-2016, 22:15

  • En dan ook nog al die projectielen van vernieuwingen/ zogenaamde verbeteringen die op ons afkomen, laat ze los, doe het eens wat kalmer aan. We hebben nog niet het ene klaar of er komt alweer iets anders op ons pad, en alleen maar richting signalering en administratie.
    Laat ons in hemelsnaam eens met rust met altijd die stok achter de deur van inspectie.
    Laat ons in hemelsnaam in alle rust en met onze passie de lessen voorbereiden en leuke thema's bedenken waarmee we onze kinderen kunnen enthousiasmeren en vanzelf spelend laten leren.
    Vertrouw in hemelsnaam eens op onze capaciteiten, onze expertise en onze passie voor jonge kinderen want daar is het n.l. Ooit mee begonnen. Laat ons met rust net als dat gedoe om een 40 urige werkweek, we werken gewoon toch wel meer, hebben we nooit over
    gezeurd want hadden we ooit ons werk niet af?als het nodig is om een kwalitatief gesprek te voeren met ouders gaan we toch wel op huisbezoek omdat we het belang van kinderen voorop stellen, hoezo een 40 urige werkweek?
    Dus in hemelsnaam maak er iets moois van er is niets mooiers dan kinderen te zien die ontwikkelen in een veilige en warme omgeving, en zij komen door onze aandacht en observaties telkens een stapje verder, waarom? Omdat we niet voor niets door alle jaren heen heel kundig zijn
    geworden en weten waar we
    mee bezig zijn. Vertrouw ons dan gewoon en geloof in onze kundigheid met wat minder papieren en meer aandacht voor het kind,
    Groepsleerkracht 1-2

    Van: Bernadette van der Meijden | 27-01-2016, 21:41

  • Heel simpel om de werkdruk terug te dringen, om te beginnen in de kleutergroepen. Heb als leerkracht vertrouwen in de nieuwsgierigheid en ontwikkeling van kinderen pas daar je onderwijs op aan. Ga uit van de belevingswereld van deze kinderen. Een goede leerkracht van groep 1-2 kan hierop inspelen zonder de kinderen te belemmeren, niet uitgaan van methodes en toetsen, dit geeft ballast en heeft absoluut geen meerwaarde alleen maar druk en stress voor zowel het jonge kind als voor de leerkrachten. Geloof in hemelsnaam in de vaardigheden en expertise van de leerkracht zoals ze in Finland doen en houd op met dit papier onderwijs. Ga weer terug naar de werkelijke bedoeling van onderwijs aan jonge kinderen.

    Van: Bernadette van der Meijden | 27-01-2016, 21:24

  • Tja waar te beginnen? Als ik mensen uit het bedrijfsleven vertel dat ik als leerkracht alles zelf doe, van kopiëren tot briefjes typen, van kasten uit soppen tot overtypen van woordjes voor een digitaal oefenprogramma, van afspraken plannen met het lokale theater en bijhorend vervoer tot de kerstboom versieren....dan kijkt men verbaasd. Want daar hebben ze hier mensen voor. Daar kun je je richten op je kerntaak en worden de taken hier omheen door anderen gedaan. Kon ik me maar meer richten op mijn kerntaak... lesgeven en alle andere taken overdragen aan een klassenassistent. Dit zou de kwaliteit van mijn onderwijs onmiddellijk ten goede komen en de werkdruk verlagen.

    Van: Ilja | 27-01-2016, 20:18

  • Tips:
    - mensen buiten de klassen zoals ambulante begeleiders niet meer. Geld dat je hiermee uitspaart klassenassistenten in de klas.
    - geen groepsplannen maar werken op basis van signaleringen vd leerkracht.
    - minder losgebonden tijd zodat er ook tijd is om fatsoenlijk je lessen voor te bereiden óf al die Extra activiteiten minimaliseren tot Sint, kerst, Pasen ipv Koningsdag, nationaal schoolontbijt, acondvierdaagse, nat. Voorleesdagen, schoolvoetbal, schaaktoernooien, etc. Etc. Wat ook weer extra tijd kost.
    - passend onderwijs afschaffen en als dat niet kan dan op z'n minst een klassenassistent óf kleinere klassen van max. 24 leerlingen
    - vertrouwen in de leerkracht ( dus niet elke stap verantwoorden op papier)
    - scholen niet afrekenen op de eindopbrengst van Cito. Ik heb op een witte elitaire school gewerkt en op een gemêleerde school met lager opgeleide ouders. De laatste school heeft lagere opbrengsten maar er wordt daar veel harder en gestructureerde gewerkt. De elitaire school haalt toch z'n opbrengsten wel maar zegt het iets over de kwaliteit van het onderwijs?
    - Geld voor een conciërge of op z'n minst een afwasmachine.
    - Geld voor fatsoenlijke schoonmaak. Bij ons op school wordt nooit(!) stof gezogen, alleen met een swiffer globaal door de klas. Al die stofdeeltjes....slecht voor de gezondheid.
    - taakbeleid reël maken. Je bent zeker 1,5 met je klas bezig na schooltijd als je het goed wilt doen. Dan is het half 5. Volgens taakbeleid en werkdrukvermindering moet je na acht uur stoppen. Dat zou betekenen dat je na je opslagfactor zou moeten stoppen maar dan blijven alle taken liggen....

    Van: Saskia Slagt | 27-01-2016, 19:15


  • Leerkrachten in het primair onderwijs hebben geen tijd genoeg om hun lessen voor te bereiden en het werk na te kijken.
    De collega's in het voortgezet onderwijs vinden de werkdruk terecht te hoog. De collega's op de basisschool hebben het minstens even zwaar.
    Waar in het VO per jaar maximaal 750 uur les wordt gegeven, is dat voor het PO 930 uur. Bij 39 schoolweken is dat voor het VO per week 19 klokuren, voor het PO 23,5 klokuren. Het VO kent een opslagfactor van 60 tot 75%, tussen de 450 en 562 uur, voor lesgebonden taken (lesvoorbereiding, nakijken, opruimen, administratie, oudergesprekken). In het PO is 35%, 325 uur, heel normaal. Heel veel tijd gaat dus op aan taakbeleid. Het lijkt wel de lopende-band-truc: er komen steeds meer taken bij, er gaat niets af. We moeten dus steeds meer doen in steeds minder tijd.

    Het is uiterst frustrerend om bijna dagelijks te ervaren dat je niet genoeg tijd hebt om de schriften goed na te kijken, je administratie bij te werken en tot slot je lessen nog voor te bereiden. Jammer als je een teamvergadering hebt of een oudergesprek. Of als je even met een collega aan de praat raakt (meestal over onderwijs natuurlijk). Dat voorbereiden moet dan nog tot na 5 uur of 's avonds thuis. Of je zit 's avonds met nog een paar duizend anderen op ParnasSys je administratie bij te werken.

    Op deze manier kunnen we ons werk nooit in 40 uur doen. Ik zie zoveel collega's, jong en oud, te veel uren draaien. Veel collega's zitten thuis met een burn-out of balanceren op het randje.
    Laten we in de nieuwe CAO de jaartaak ombouwen en weer tijd maken voor het lesgeven: de maximale lestaak omlaag, de opslagfactor fiks omhoog. Lesgeven hoort de basis van ons werk te zijn. We hebben meer tijd nodig om onze lessen goed voor te bereiden en om het werk van onze leerlingen goed te analyseren.
    Gevolg: minder stress bij de leerkrachten, minder burn out, en... beter onderwijs!

    Arita Dekker (geen familie van...)

    Verstuurd vanaf mijn iPad

    Van: Arita Dekker (geen familie van...) | 27-01-2016, 19:12