Veerle's verhalen: ik zweer op het onderwijs

Het overgrote deel van mijn leerlingen heeft heel veel met het werkwoord ‘zweren’. Er wordt per dag heel wat afgezworen bij mij in de klas.

Veerle van der Loo

Zoals vanmorgen. Een van de jongens uit de eindexamenklas heet Michael en is twee meter lang. Altijd gehuld in Ajax-tenue en idolaat van vak 410 in de Arena.

Dat weet ik onder andere omdat ik hem eens betrapte toen hij ‘vak 410’ met watervaste stift op een bankje bij de bushalte aan het kalken was. Hoe dan ook had ik hem onlangs de biografie van René van der Gijp gegeven. Dat leek me wel iets voor hem en dan kon hij dat boek mooi gaan lezen.

‘Michael, waar is jouw boek?’, vraag ik hem wanneer iedereen zit te lezen en Michael nog met zijn hoofd op zijn tafel ligt. Hij schrikt op. ‘Mevrouw..’. ‘Kijk, …’ ‘Luister…’

Ik kijk hem vragend aan. ‘Ja?! Ik kijk en ik luister, waar is je boek?’

‘Nee mevrouw, maar ik zweer het.’ ‘Ik zweer dus echt dat, ik het boek zo mooi vond dat het gewoon echt waar, nog onder mijn hoofdkussen ligt.’ ‘Omdat ik het de hele nacht heb liggen lezen’.

Dan stormt Sabir te laat binnen: ‘Duits valt uit!’, roept hij euforisch. Waarop Alicia reageert: ‘Zeg ik zweer’. Sabir begint uitbundig te roepen: ‘Ik zweer, ik zweer, ik zweer’. Verwonderd kijk ik op. Er wordt in dit lokaal meer gezworen dan in een rechtbank of in elke willekeurige religieuze instelling. ‘Op de Koran ik zweer!’, zegt Sabir.

‘Wholla, alweer een vergadering?’

Heel veel zinnen beginnen ook met ‘Wholla’. Hoe je dat precies schrijft en wat het precies betekent weet ik niet. Maar het is wel een lekker woord en soms betrap ik mezelf erop dat ik ook zin heb om het te zeggen. ‘Wholla, alweer een vergadering?’

En dat zeg ik dan omdat we best vaak vergaderingen hebben. Ach, het leven van een leraar gaat niet altijd over rozen. Maar het leven van niemand gaat altijd over rozen en het leven van een leraar is naar mijn mening bovengemiddeld leuk. Er wordt vaak geschreven en gesproken over de (te) grote werkdruk van leraren. Het is namelijk niet alleen lesgeven wat we doen. We hebben ook nog veel met vernieuwingen te maken.  

Er komt weer een vernieuwing

Onderwijs is dé branche in Nederland die open staat, gevoelig lijkt en bovendien continu onderhevig is aan vernieuwingen. Het lijkt een soort eeuwige klucht: er komt een vernieuwing, vaak afkomstig vanuit een of andere pedagogische denktank. Of een clubje onderwijsvernieuwers met veel tijd of geld. En dan wordt die vernieuwing door een directie overgenomen, op handen gedragen en geïmplementeerd op scholen. Dit gaat veelal gepaard met wat morren van leraren. ‘Alweer een vernieuwing?’, ‘Wat was er mis met het oude?’, ‘Het zal weer moeten van de directie’, en: ‘Wij zijn ook altijd de lul.’

Er komt weerstand, sommigen zijn voor en anderen juist heel erg tegen. Er ontstaan groepjes en er wordt veel over geroddeld. Het mooie is, dat leraren dan ineens best veel op leerlingen gaan lijken. 

‘Les-beoordelingsapp’

Als het puntje dan bij het paaltje komt, blijkt er met zo’n vernieuwing vaak maar weinig mis te zijn. Of eigenlijk: er valt net zo veel voor te zeggen als dat er niet voor te zeggen valt.

Een van die vernieuwingen bij mij op school is de ‘les-beoordelingsapp’, waarbij lessen worden beoordeeld aan de hand van de vijf rollen van de leraar. Die vijf rollen zijn geformuleerd door Martie Sloter en ze heeft er een boekje over geschreven.

Een leraar is een gastheer, een presentator, een didacticus, een pedagoog en een afsluiter. Ondanks dat ik de theorie van Martie Sloter zeker zie zitten, denk ik dat er een aantal rollen vergeten worden. Zo vervul ik ook meer dan eens de rol van orthodontist: ‘Mevrouw, ik heb een slotje in m’n beugel en die zit los en nu doet het super veel pijn aan mijn wang. Kunt u even kijken?!’

Flikken Maastricht

Of rechercheur: onlangs had een van de leerlingen vermoedelijk bewust het schoolaccount van een andere leerling geblokkeerd. Ik moest met allerlei verhoortechnieken haar tot een bekentenis brengen. Ze had het eerst niet gedaan. Daarna heb ik haar even alleen en in afwachting van haar (nood) lot in het lokaal gelaten. Zoiets had ik ooit in een aflevering van Flikken Maastricht gezien. Het werkte. De hoofdverdachte had bekend. Verder ben ik ook vaak schoonmaker. Ik ben inmiddels expert in het wegpoetsen van typ-ex op tafels. En ik detecteer het direct wanneer er weer nieuwe hakenkruizen op de witte muren staan gekalkt. Het voelt toch altijd erg verfrissend om die er aan het eind van de dag er direct weer af te boenen. 

Klagen over werkdruk hoort bij leraar zijn

Soms zijn de werkzaamheden van de leraar nauw verwant aan die van scheidsrechter of uitsmijter als er in de gang twee met elkaar op de vuist dreigen te gaan.

Wanneer ik mezelf hoor zeggen: ‘Ik heb geen zin om politieagentje te spelen’, dan walg ik van mezelf. Maar toch zeg ik het best vaak en dus vervul ik ook die rol. Je voelt je vaak een oppas, psycholoog of komediant pur sang. En meer dan eens ben je ook als een ouder voor de kinderen. Omdat ouders, hoe triest ook, het soms wel eens laten afweten.

Dat er wordt geklaagd of gesproken over werkdruk en vernieuwing dat hóórt nu eenmaal bij leraar zijn. Als je dat niet doet ben je geen echte. Maar ik weet dat, wanneer je niet stiekem heel erg houdt van die werkdruk, het geklaag, de gekte van de kinderen en de collega’s om je heen, je het nog geen week volhoudt. En dát zweer ik (op de Koran)!

Over Veerle

Veerle van der Loo is politicologe. Na haar universitaire studie volgde ze de kopopleiding, en ze sloot werken in het onderwijs in haar hart. Ze werkt nu als docent Nederlands op een vmbo-school in de Randstad, waar ze werd aangenomen na een proefles.

Reactie toevoegen

U kunt hier een reactie plaatsen. Ongepaste reacties worden niet geplaatst. Uw reactie mag maximaal 2000 karakters tellen.

* verplichte velden

Uw reactie mag maximaal 2000 karakters lang zijn.

Reacties

  • Wat een geweldig stuk! Ik hang het bij ons op het prikbord. Kun jij mij wat meer informatie geven over de beoordelings-app? Is dat iets van jullie school of gebruik je een algemene app? Ik zou dit instrument ook bij ons willen invoeren.

    Van: Maudy Zoon | 11-03-2016, 09:57

  • Ontzettend leuk stuk!

    Van: Debbie Westplas Mavo | 10-02-2016, 18:40

  • Pareltje!

    Van: Babs Peeters | 10-02-2016, 16:46